Dag 11 zaterdag 29 juli 2023

Om 7:30 was Jeroen wakker. In de hoop om misschien de bus van 8:30 nog te kunnen halen. Helaas dachten de 3 dames in de kamer daar anders over! Iedereen werd op zijn gemakje wakker. Lekker opfrissen, tandenpoetsen, mascara even goed doen en zoetjes aan gingen we naar beneden.

De ‘gekke’ hoteleigenaresse bleef maar praten en vond ons zulke leuke gasten en zou ons graag nog een keer terugzien. Inmiddels was de Grab besteld en gingen we echt weg. We kregen allemaal nog een dikke knuffel en omhelzing van haar en moesten nu toch echt gaan.

Om 8:55 waren we bij het busstation. Lil regelde de financiën met de Grab, terwijl Jeroen de auto uit was gesprongen om snel de 4 kaartjes te halen. Toen dat was gelukt zorgde Fleur dat de 3 koffers onder in de bus gingen en Roos had de rugtassen. Wat een geoliede reismachine zijn we.

De bus vertrekt stipt 9:00 en begint aan een hobbelige, slingerende reis van 4 uur. Na 2 uur stoppen we weer even en lukt het om met heel veel handen en voeten koffie, thee en ijsthee te krijgen. Ondanks de extra suiker die is toegevoegd, vonden Fleur en Roos hem niet denderend. De buschauffeur roept alweer en we moeten aan boord voor het vervolg.

Bij aankomst in Nha Trang op het busstation, bleek dat dit nog zo’n 18km van het hotel te zijn. Dus weer de Grab besteld. Bij het hotel, om 13:00 aangekomen bleek dat dit keer een goede keus was gemaakt. Prima kamer, goede badkamer en zwembad op 22e verdieping. We konden echter pas om 14:00 in de kamer. We hebben de koffers even weggezet en de koffer met vieze kleding hebben we naar de wasserette gebracht. 20.000 Dong per Kg wasgoed en morgen is het klaar. We kijken er naar uit!!!

Inmiddels is het 14:00 en kunnen we de kamer in. We installeren ons en gaan de stad in voor een hapje eten. Na het eten gaan we terug naar het hotel om daar op de 22e verdieping even af te koelen in het zwembad en weer eens even een paar pagina’s Tom Clancy te lezen. Vanuit het zwembad hebben we zicht op het strand. Fleur en Roos willen toch liever daarheen. Zo gezegd, zo gedaan. Wat extra handdoeken gevraagd bij de receptie en wat water en gedroogd fruit mee.

Het is een mooie boulevard en mooi strand, met enorm veel mensen. Tegenover ons ligt een eiland met daarop iets van een pretpark want er staat een enorm Reuzenrad. Het heet Vinpearl en is een enorm Resort met golfbaan en Spa etc.

De kinderen gaan het water in met hun bodyboards en genieten echt van het strandleven. Wij gaan ons even inlezen in de next-steps. Na Nha Trang is de volgende halte Danang om van daaruit naar Hoi An te gaan. Je kunt daar met een trein naar toe van 11 uur of met het vliegtuig van een uur. In sommige reisboeken komen we suggesties tegen dat vliegen net zo duur is als een trein. Als we dat gaan onderzoeken blijkt dat toch anders. Blijkbaar zijnn vliegtickets op zijn goedkoopst als je 8 weken van te voren boekt. Dus we gaan de trein verder onderzoeken en beginnen op de Vietnam-railways.com zelf. Daar kan echter pas vanaf 2 augustus geboekt worden. We willen eigenlijk of 31-7 of 1-8, uiterlijk, weer verder. Via 12go.asia kunnen we een trein boeken die op 1-8 vertrekt om 23:39 en die om 9:30 in Danang is. Na alles, inclusief paspoortnummers, ingevoerd te hebben, kunnen we de bedden kiezen. Nu blijkt dat er geen 4 slaapplekken meer bij elkaar te boeken zijn. Daarom toch nog even naar een ander alternatief kijken. Om 21:30 gaat er ook nog één. Die komt om 7:30 aan en past ons eigenlijk beter. Deze is wel te boeken met z’n vieren bij elkaar. De betaling is geregeld, de bevestiging van de betaling is ontvangen. De bevestiging van Vietnam-Railways ontvangen we binnen 24 uur. Fingers-crossed!

Terug bij het hotel boeken we 2 extra nachten. Dit is geen probleem en we hebben nu 3 hele dagen in Nha Trang aan het strand. De kinderen vinden het wel fijn om even op een plek te blijven.

In de hotelkamer iedereen zich even opgefrist om de stad in te gaan voor wat eten. Het is inmiddels 20:00. We lopen en lopen, maar Lil vindt niet iets wat er óf speciaal uitziet óf aan onze minimumeisen voldoet. Tussendoor schiet Lil met Roos nog wel even een lokaaltje binnen waar een paar dames de Cha Cha leren. Dan zien we een Dim Sum House. De kinderen en Jeroen vonden het er leuk uitzien, maar Lil haar keuze zou het net geweest zijn. Maar toch gaan we naar binnen. We kunnen boven zitten aan de balustrade van het balkon met z’n vieren op een rijtje. Het eten is heerlijk en we hebben een goede keuze gemaakt, zeggen de kinderen. Morgen mag mama weer kiezen.

Na het eten lopen we nog wat door de wijk en scoren de kinderen nog hun ijsje. Tegen 23:00 liggen we in bed. Jeroen met de oortjes in om naar Olav Mol te luisteren naar de Sprintrace van Max over 11 rondjes. Max wint!!!