Dag 23

Vandaag op het gemakje wakker worden. Het wordt namelijk een stranddag. We gaan ons laten neer vleien op een strandbedje bij Papa Mango. Eerst even genieten van het heerlijke buffetontbijt met fruit en ander lekkers. Tegen 10:00 lopen we naar buiten en moeten we nog even de voorbereidingen voor morgen treffen. We willen namelijk nog op Whale-Whatching . We weten dat de boten om 7:00 vertrekken en is morgen dus de laatste mogelijkheid. We komen bij een alleraardigste dame die ons de mogelijkheid biedt om voor 5000 rupees met z’n vieren mee te kunnen. Kinderen zijn gratis en op de boot is ook nog water en ontbijt. We hadden eerder al prijzen van 7000 en 9000 rupees, maar ook weleens 5000 gehoord. We besluiten dit te doen en we krijgen een velletje met Sengalees gekrabbel erop. Jeroen vraagt nog of ze er ook op zet dat de kids-Free zijn. Dat is geen probleem. Hetgeen wat we vandaag moesten doen is gedaan en nu naar het strand van Papa Mango. Dit is een heel fijn restaurant met een relaxed strandje en wat ligstoelen. Deze ligstoelen zijn gratis, wat in tegenstelling tot onze vakanties in Italië wel anders is, als je een consumptie neemt. Nou, dat waren we toch wel van plan. Wat ook leuk is van dit Papa Mango dat die zijn eigen hond heeft en die heeft zojuist 3 puppies gekregen. Roos is daar helemaal weg van. Waar we de hele vakantie roepen dat ze de honden(en die waren er nogal veel) niet moet aaien of aanraken, lukt dat hier niet. Het moet gezegd worden, deze zien er goed verzorgd uit. Roos loopt dan ook de gehele dag met een van de puppies te zeulen. Het is een aandoenlijk gezicht. Fleur blijft, ondanks dat het schattige hondjes zijn, haar veilige afstand bewaren. We bezetten 3 bedjes en bestellen een pot of tea voor de meiden en een pot of coffee voor Jeroen. De ereaders komen te voorschijn en de rustdag is begonnen. Dan gaat Jeroen met de kids de golven in en wordt er veel gelachen. En dan weer op het bedje met het boekje. ’s Middag gebruiken we de lunch en gaan Jeroen en Lilly aan de grilled fish en de kinderen aan de Kotthu. Zodra het eten op tafel staat komt de moeder-hond bij ons tafeltje staan. Daar moet Fleur niets van hebben en ze pakt haar bordje op en gaat aan en ander tafeltje alleen zitten eten. De honden komen onder onze tafel liggen.
Na het eten gaan we weer terug naar onze bedjes. Boeken lezen, beetje spelen in de golven, wat drinken. Heerlijk. Even geen reizen.
’s Middags hebben we zin in Pineapple. Jeroen en Fleur gaan in Mirissa op zoek naar een ananas. Naast dit heeft Fleur ook al een paar dagen iets anders op haar wensenlijstje staan. Ze heeft ergens een sleutelhanger van Sri Lanka gezien met een olifant, maar kan die niet vinden. We spreken af dat we eerst de ananas gaan zoeken en dan voor het souvenirtje gaan kijken. Na een tijdje komen we bij een heel klein winkeltje met een heel oud mannetje. Fleur zegt al meteen dat we maar wat meer moeten betalen, want deze meneer heeft het niet zo goed. Maar zijn Ananassen ruiken nog niet zoet genoeg. Daarop wordt besloten even verder te lopen en misschien komen we nog wel wat tegen. We kunnen dan ook meteen op zoek naar de sleutelhanger. Na een paar winkels in en uit gelopen te zijn komen we bij een paar jongens die Carroms aan het spelen zijn en ook een winkeltje hebben. En daar hangt ie, de sleutelhanger. Het is er nog maar een met een olifant. Dat is genoeg voor Fleur, maar wat doen we dan voor Roos. Voor Roos nemen we de sleutelhanger met de vlag van Sri Lanka erop mee. We vinden echter geen ananas meer, dus gaan we terug naar het oude mannetje. We leggen de door ons uitgezochte ananas neer en hij tikt er met zijn vinger tegenaan. Hij schudt zijn hoofd en gaat op zoek naar een andere ananas. Deze was nog niet goed. Fleur benoemt de man meteen als eerlijk omdat hij ons niet een slechte ananas verkoopt. Zoals gezegd geven we de man wat extra rupees en gaan met de sleutelhangers en ananas terug naar Papa Mango, waar Lilly ligt te lezen en Roos met de puppies knuffelt. Fleur geeft de sleutelhanger aan Roos en die is er helemaal blij mee. We gaan weer de zee in, op het bedje liggen lezen en Lime-soda bestellen. Zo wordt het vanzelf 18:30 en wordt het tijd om te gaan eten. Net op dat moment begint het te regenen en wordt onze tafel ingedekt onder het afdak. Het is inmiddels donker en de kaarsjes worden aangestoken. Heerlijk gezellig om zo te eten. De regen is van korte duur.
Voldaan gaan we naar het hotel en spoelen de kinderen en onszelf af in de douche en gaan op tijd naar bed, want morgen is het om 5:30 weer opstaan want we moeten om 6:15 bij de shop van de whale-watching staan. De kinderen slapen, Lilly ligt op bed een boekje te lezen en Jeroen is bezig met de ereader die in een storingstand staat. Dan lijkt het of het steeds warmer wordt in de kamer in plaats van kouder. Inderdaad, de airco blaast warme lucht, terwijl hij op 16 graden staat. Daar gaat iets niet goed. Dan maar even alles aan en uit zetten. Poeff, alle stroom valt uit. Dat lossen we dus zelf niet op en we halen de hotelbaas erbij. Ook hij ziet dat hij het niet op kan lossen en er wordt met spoed een mobiele airco ingezet. Deze maakt echter wel wat meer lawaai. Hij krijgt de kamer niet heel koud, maar het is voldoende om te slapen. En omdat we toch om 5:30 eruit moeten is de schade beperkt.