Dag 16 donderdag 3 augustus 2023

Lekker geslapen, prima bedden en de koffers al weer gepakt. We gaan lekker aan het ontbijt en overleggen met de eigenaresse van de Villa of we de koffers na het uitchecken kunnen laten staan en of we ook nog gelegenheid krijgen om ‘s avonds even te douchen voordat we gaan eten. Dit was allemaal geen probleem. Toen vroegen we ook of we ook de fietsen nog even mochten lenen om de omgeving te gaan verkennen. Ook dit was geen probleem. Wat en top-verblijf weer.

We hadden de koffers onder de trap gezet en de fiets gepakt. Het doel van de tocht was niet bij iedereen even helder. De een dacht, even heen en weer, de ander wilde verschillende eilanden rondrijden en zo weer eindigen bij de lampionnen in Hoi An. Uiteindelijk bij het strand aangekomen hebben we de klokken weer gelijk gezet en zijn we een rondtocht gaan maken over verschillende eilanden en waarbij we diverse bruggen moesten trotseren. De eerste brug was een enorme brug die ontzettend steil was en ook nog een langs. Maar ‘elk nadeel heb zijn voordeel’ dus aan de andere kant gaat als een tierelier naar beneden. Wij rijden langs de rijstvelden die heerlijk fris in het groen staan. Ook zien we midden in de rivieren drijvende kweekvijvers voor vissen. Mooie kleinschalige bedrijfjes(geen last van CO2 perikelen) Bij de dames sloeg de hitte er goed in en gingen we op zoek naar een drinkgelegenheid. Dat was nog wel even doorfietsen, maar uiteindelijk vonden iets. Er zaten een paar jongens te kaarten en een Latte te drinken. Het was weer op een plek waar geen toerist komt, dus met engels kwamen we niet ver. De google vertaal app erbij en we hadden weer iets op tafel staan. Daarna hebben we de weg vervolgd en na de 2 laatste smalle, rammelende, bruggetjes komen uiteindelijk aan in Hoi An.Na het passeren van de laatste brug hebben we even wat Bapao’s, fles water, 2 koude kokosnoten gescoord. Dit om de ergste honger te stillen.

Roos had gisteren iets gezien van een Bamboo Circus en wilde daar eigenlijk naar toe. We fietsten daar ook maar even langs. Bij het navragen wanneer en voor hoeveel bleek al snel dat het toch wel heel veel geld was voor een uurtje. Dus deze hebben we toch aan ons voorbij laten gaan. Toen hebben we de fietsen maar even geparkeerd en zijn weer wat gaan slenteren. Roos en Fleur waren al heel de vakantie op zoek naar Bo Ba(zeg maar Matcha met een topping en hartstikke trending op TikTok). We hadden dat winkeltje wel ergens gezien, maar ze konden hem niet vinden. Ze zijn wel een 3 kwartier aan het zoeken geweest en papa en mama zaten op het gemakje bij een museum in de hitte. Uiteindelijk toch maar de hulp ingeroepen van Google Maps en bleek dat het maar 160 meter bij ons vandaan was!! Fleur en Roos bestelden hun Bo Ba. Eindelijk hadden ze hem. Fleur was er al snel klaar mee, die vond het helemaal niets, die glibberige gel-bolletjes. Roos vond het wel redelijk, maar het zou niet smaken zoals in Nederland, waarbij ze wel toegaf dat dit in Vietnam wel de echte smaak zou zijn.

Nadat de Bo Ba op was, hebben we de fietsen weer opgezocht en zijn we terug naar de Villa gefietst. Daar aangekomen ons lekker opgefrist, koffers weer beneden gezet en de gevraagd of we de fietsen vanavond nog een keertje mochten lenen. Dat was weer geen probleem. Echter toen we vroegen of we rond een uur of elf terugkwamen, was dat net teveel gevraagd. Ze wilden eigenlijk graag om 22:00 slapen. We zouden dus om 22:00 weer terug zijn. Het betekende ook dat we dan met de koffers op straat stonden omdat de trein pas om 00:48 ging en we eigenlijk pas rond 23:00-23:30 uit Hoi An weg hoefden om naar het treinstation in Danang te gaan.

Ondertussen hadden we nog wel even een Whatsapp gestuurd aan de taxichauffeur van gisteren of hij er om 23:00 kon zijn. Helaas kwam het bericht dat ie vanavond toch niet kon. ‘Sorry’ was zijn reply!!

Maar dat zien we later dan weer wel. Eerst even op de fiets weer naar het centrum en ze daar geparkeerd. We hebben de andere kant van Hoi An benaderd en kwamen daar in een wat rustiger gebied. Bij het wandelen werd Lil benaderd door iemand van een restaurant en diegene was doof. Maar ze deed heel erg haar best om ons te overtuigen. Uiteindelijk is dat gelukt en zijn we binnen gegaan. We kregen een menu voorgeschoteld waar werkelijk alles in zat qua gerechten en voor een prijs waar we de lunch niet eens voor konden regelen. Het waren 2 jonge meiden die de hele zaak runden met heel veel precisie en aandacht voor het eten. Prima tent dus.

Het begon tegen 22:00 te lopen, dus we moesten weer op de fiets. Nadat we deze bij de Villa hadden teruggebracht en afscheid genomen van de gastheer stonden we met onze koffers buiten. Wat nu? Hier blijven voegt niets toe. Dan maar de Grab besteld en ons maar naar Da Nang laten brengen.

Waar de chauffeur van gisteren er een uur en kwartier over deed, reed deze in een 40 minuten naar Da Nang. Onderweg kom je grote hotels en winkels met grote houten en stenen beelden. De beelden winkels staan naast elkaar zo zie hier ook andere winkels die hetzelfde product verkopen. Wel handig toch? Om 23:30 waren we op het station, waar werkelijk niets meer te doen was dan wachten. Lil heeft nog wel wat snacks gescoord in het buurtje buiten het station voor de volgende ochtend. Inmiddels was de vertrektijd gewijzigd van 00:48 naar 1:30. Het wachten kon beginnen.