Dag 12(28-12-11)

Om 8:18am stond Fleur ineens aan ons bed. Normaal roept ze vanuit haar tent dat ze wakker is en bepalen wij wel of het al tijd is om eruit te komen. Vandaag dus niet. Nu kwam dat niet zo slecht uit want om 10:00am zou de Ambassador er zijn. Kinderen gedaan, onszelf gedaan, ontbeten, spullen gepakt(Foto en Video) en kinderen ingesmeerd met Deet en zonnebrand. En daar was de Ambassador(een witte, maar volgens Jeroen zijn er geen andere kleuren!) met chauffeur die Davies heette(of zoiets). We zijn een hele dag op pad geweest, heel erg behulpzaam, maar geen praatpaal. Als ie maar goed rijdt en dat deed ie. Wij op weg naar Elephant-house en dat ging via Angamly naar Kalady en dan ergens rechts of links. Bij Kalady moesten we op de Periyar-Rivier. Dat gebeurt via één brug wat blijkbaar elke dag een Roadblock is. We hebben er 20 minuten overgedaan om over die brug te komen. Maar uiteindelijk kwamen we er toch. Toen we aankwamen liep er voor onze auto een olifant met zo'n stellage waar vier mensen op zaten. Dat wilden de kinderen ook wel. We moesten nog even de tickets halen. het was 2 rupees voor een volwassenen en 1 rupees voor iemand tussen 5 en 14 jaar. Daarnaast nog 25 rupees voor de fotocamera en 100 rupees voor de Video. De olifant-tocht ging niet door want die liep pas om 3:00pm weer en dan waren wij weer weg. We hebben de olifanten gezien, 4 grote en 3 kleintjes. De kinderen vermaakten zich in de speeltuin terwijl Lil en Jeroen bij de olifanten waren. Op enig moment kwamen er 2 witte auto's met indiase vlaggetjes aangereden. Er stapten militairen uit en daarma 3 personen van een gezin waarvan de vader duidelijk vooraanstaand figuur was. Het bleek een minister van de staat Andrapradesh te zijn. Hadden we toch ook maar even meegemaakt.
Nadat Jeroen en Fleur nog een bakkie Chai hadden gedaan gingen het hele stel naar de mini-zoo. Dat mocht de naam Zoo eigenlijk niet hebben. Een vervallen zooitje van kooien waar apen binnen en buiten zaten, er ergens een kat rondliep en er een krokodil in een betonnen gribus lag. De kinderen vonden het toch wel de moeite om het te zien. Daarna zijn we naar Kaprikade-forrest gedaan. Een plek waar de herten in een min of meer eigen omgeving leven. Deze was nog wel in aanleg, maar zag er keurig uit.
Daarna weer op weg terug naar huis. Jeroen heeft onderweg, voorin, liggen slapen, terwijl de 'vrouwen' achterin zaten.
Thuis aangekomen was er een hoop beweging. Er kwam een vrachtwagen met balen met plastic flessen. Op hetzelfde moment kwam er ook een vrouw, Mary, die een werkneemster is en die flessen begon te wassen. Blijkbaar was er 's morgens een order binnen gekomen van 500 flessen Rose-water en die zouden de volgende dag geleverd moeten worden. Het kwam dus wel goed uit dat de familie Brouwer from Holland daar was. We werden, inclusief Fleur, aan het werk gezet.
Maar eerst moest het toiletpapier-vraagstuk opgelost worden. Waar koop je dat? In lokale shops was het niet verkrijgbaar dus moest er naar een nabij gelegen plaats gegaan worden. Jeroen ging alleen op de scooter op pad. En 2 dorpen verderop en meer dan 10 winkels bezocht te hebben had hij weer een voorraadje papier. Wat een opluchting!
Ondertussen waren alle flessen gewassen en werd er Rose-water gemaakt. Men nemen een kraan uit de muur, doet er een doekje als filter om, laat een pan van 20 liter vollopen en gooit er een chemisch goedje in van het merk Hitler & Co.(!!!) wat naar roosjes ruikt. Dan gaat dat water gegoten worden in de flessen. Dit doet eerst Mary, maar als Fleur gezien heeft hoe dat werkt, neemt ze het snel over. Als een fles vol is moet er een dop opgedraaid worden. Op enig moment moet Fleur het werk staken omdat haar handjes helemaal verrimpeld zijn. Niet alleen het water, maar ook dat Hitler-spul zal daar wel aan meegeholpen hebben. Na haar een half uur op rust te zetten, ging ze meehelpen met de etiketten plakken. Tegen 7:30pm was de super-order gereed en kon die morgenvroeg op transport met de Riksja.
Nadat Roos gewassen was, eten had gehad en op bed was gelegd kwam Benny 'even' langs. We moesten nog even de familiedag bespreken voor a.s. zondag. Er zou wat overleg heen en weer geweest zijn en men zou naar de watervallen willen. Tomy en Lissy gingen definitief niet mee omdat de zondagschool toch echt voorging(Lissy geeft daar les) en ook appan en amman zouden niet meegaan, vanwege problemen met de benen. Toch vond iedereen het dat het voor de rest door moest gaan. Jeroen heeft toen voor de zekerheid even Mary, Lelama en Wilson(Mini aan de telefoon). De eerste 2 vonden het prima en zouden tegen 9:00am aanwezig kunnen zijn. Dan zou namelijk de bus vertrekken die we gingen regelen. Mini wilde echter niet naar de watervallen, maar naar een natuurpark Thekkady. Dat ligt 174km hier vandaan en neemt 4-5 uur rijden in beslag(enkele reis). Dat was vopor ons geen optie. Ze zou dat echter al geregeld hebben met Mary en Lelama, maar toen Jeroen zei dat hij ze net aan de telefoon had gehad en daar niets over gezegd was hij dat toch wel vreemd vond. Jeroen moest dat morgen maar even met Mary overleggen. Uiteindelijk nog steeds niets definitief geregeld over de familiedag.
Inmiddels 9:45pm en gaan we maar eens eten. en tegen 11:00pm gaan we naar bed. De laatste nacht bij Tomy en Lissy. Roos wordt pas tegen 6:00am wakker en normaal krijgt ze dan een papfles van ons, maar dit ontaardt in een paniekaanval van jewelste. Dit heeft zo'n 20 minuten geduurd en dan is het ook weer ineens verdwenen. Vreemd!