Dag 15 woensdag 2 augustus 2023

Jeroen heeft een beroerde nacht gehad. Ergens tussen 3:00 en 5:30 nog iets van slaap gehad en toen maar naar buiten gaan kijken. Ook de dames hebben wat los-vast geslapen, maar wel hun uurtjes gesprokkeld. De aankomsttijd zou 7:26 geweest zijn, maar uiteindelijk is het 8:15 geworden. Bij aankomst in Da Nang stonden de taxichauffeurs al klaar om ons naar Hoi An te brengen. Maar niet voordat we de vervolgtrip hadden geregeld. We gaan namelijk na één nacht Hoi An, meteen weer door naar Phong Nha(een nationaal park).

Hiervoor moet weer een trein van 7 uur genomen worden uit Danang. Jeroen kijkt weer op 12go.asia welke treinen er beschikbaar zijn. Het blijkt dat er voor vrijdag 4 plekken nog beschikbaar zijn. Jeroen wilde liever niet meer slapen in de kou en dacht dat we beter op een stoel konden slapen, dit deden wij tenslotte ook in het vliegtuig. Wat een geluk: er waren nog maar 4 stoelen beschikbaar, niet naast elkaar er zou een rij tussen zitten. Deze alvast geboekt. Grab genomen naar Hoi An, dit duurde ongeveer een uur, 350.000 dong. De grab chauffeur bood aan om ons de volgende avond op te halen uit Hoi An voor maar liefst 250.000. De whatsapp-adressen uitgewisseld en dat zou geregeld zijn.

Aangekomen in onze Homestay The Moon villa Hoi An werden we super vriendelijk onthaald door de eigenaresse. Kamer bekeken en het was weer goedgekeurd, we worden er al beter in. Douche met wand. Blijkbaar is het hier gebruikelijk dat de douche naast het toilet staat. Maar dit vinden wij niets. De kamer was super schoon en groot. Alles op de kamer gelegd en na gedoucht te hebben zijn wij op zoek gegaan om even te ontbijten. Dit was 5 minuten van ons verblijf. Rosie’s Cafe bleek een geschikte plek om te ontbijten. Roos en Lilly hadden vegan Pannenkoeken, Jeroen ingedikte kokosmelk met havervlokken en fruit en heel veel honing. Fleur had brood, avocado en gepocheerd ei. De dag kon beginnen, om weer een nieuwe stad te ontdekken.

Hoi An is bekend om zijn lampionnen en staat op de wereld erfgoed Unesco-Lijst. Die lampionnen kwamen wij dan ook al snel tegen, hoe meer je naar het centrum liep hoe meer ze werden. Rode, blauwe, gele, roze met bloemen, zonder bloemen, ieder huisje, restaurant of winkel heeft zijn eigen kleur. Het was mooi om te zien. Als je denkt, dit zullen ze wel zijn, dan heb je het mis. Nee, bij de rivier daar beleefde je het hoogtepunt aan lampionnen. Super mooi en dan was het nu nog overdag. Je ziet hier veel invloeden uit de japanse, chinese en franse tijd. Dit zie je dan ook terug in de gebouwen. Om een aantal gebouwen te bezoeken hebben wij een kaart gekocht waar je een x-bedrag betaalt en dan kun je in 5 musea of gebouwen van de 36 die er zijn. We begonnen bij de boeddhistische tempel waar een grote gekleurde draak stond.

Daarna liepen we een 2e tempel in waar we ook een kaartje voor dachten nodig te hebben. Blijkbaar was dat niet het geval, maar we zagen daar wel toeristen zitten die lampions aan het maken waren. Dit had Lil had gelezen dat we dit konden doen en besloten omdat dat maar meteen aan te pakken. Het was toch een beetje aan het regenen. We hebben gekozen om 3 lampionnen te maken. Waarvan we 1 vanaf het begin in elkaar te zetten en de andere hadden ze tot op een zekere hoogte al gemaakt. Het is gemaakt van Bamboe. Bamboe is erg flexibel. We werden gedirigeerd naar een die mooie binnenplaats van de tempel waar 4 grote tafels stonden. Hier wachtte Lynn op ons om ons te helpen om de lampionnen te maken. Lijm, touw, en stoffen in allerlei design en kleuren lagen klaar. Lynn legde ons stap voor stap uit hoe je het stof strak om de bamboe kunt trekken, eerst wat lijm op de bamboe, even wachten en dan een lapje stof zachtjes strak eroverheen trekken. Dat moest heel secuur en langzaam, zei ze, want anders kreeg je bobbeltjes in je lampje en dat moesten we niet hebben, want als wij iets doen, doen we het wel goed hè. Dit herhaal je tot je alles hebt bedekt. Daarna kwam de afwerking(bij Lilly en Jeroen ging dit niet heel soepel, omdat zij steeds een te kort lapje stof hadden gepakt) en mochten we de flosjes uitkiezen en aan onze lampionnen vastmaken. De lampionnen waren heel goed gelukt en de kleuren en printjes matchen super goed bij elkaar. Na ongeveer 1,5 uur bezig te zijn geweest waren ze klaar. Ze zijn super mooi geworden. Lynn legde nog even uit hoe je de lampion in kon klappen. Dat was natuurlijk wel handig om ze mee te nemen naar huis. Thuis krijgen ze een mooi plekje, maar dan moesten ze natuurlijk nog wel heel zijn.

Lynn legde uit waarom er zoveel lampionnen in de stad waren en waar de kleur van de lampionnen voor stond. Dit had met vroeger te maken. Er was overdag geen elektriciteit, alleen in de avond, daarom maakten zij hun lampionnen zo mooi zodat ze in de avond en in de nacht mooie verlichting hadden op straat. De kleur van de lampion had te maken met de familie. Meer weten we ook niet want we probeerden het te vragen, maar volgens mij snapte Lynn de vraag niet helemaal. Voor de rest kon ze goed Engels en was de workshop heel erg leuk en hadden we leuke souvenirs voor thuis, waar ze een mooi plekje krijgen.

Na de workshop liepen we richting de villa om ons even klaar te maken voor de avond. Onderweg kochten we nog even gedroogd fruit en wat andere snacks als lunch, want we hadden een laat ontbijt gehad en het was nu ook alweer bijna tijd voor avondeten, dus dan maar wat fruit en wat andere snacks, omdat we wel iets wilden eten. In de ochtend hadden we al een Indiase en Srilankaans restaurant gespot waar we die avond wilden gaan eten.

Nadat we ons klaar hadden gemaakt voor de avond, liepen we terug naar het oude centrum. Maar niet voordat we bepaald hadden wat we als ontbijt wilden hebben. Nadat iedereen zijn keuze van drinken en eten heeft gemaakt, kunnen we verder.

We wilden eigenlijk fietsen, maar de eigenaresse had gezegd dat ze dat te gevaarlijk vond. Dus deden we dat maar niet. Op weg naar het oude centrum, dat maar een kwartier lopen was, gingen we eten bij het Indiase restaurant. Fleur en ik wisten meteen wat we wilden. Biryani! Papa en mama hadden paneer spinazie met een vegetables curry. Toen we klaar waren met eten was de stad al mooi verlicht met de mooi gekleurde lampionnen. Vooral langs de rivier was het prachtig, echt een sprookje om er doorheen te lopen. Eigenlijk gaan ze in Hoi An elke maand 2 keer, wanneer het volle maan is, een lampje branden met in hun gedachten hun overleden familie en dan het kaarsje in het water leggen. Die dag was precies een dag voordat wij er kwamen, maar voor de toeristen doen ze deze traditie elke dag. Het stadje is sowieso helemaal ingericht voor toeristen. We waren niet de enigen.

Op het water was het ook een drukte van belang. Allemaal bootjes met mensen erin en een roeier die achterop staat. Er werd natuurlijk constant gevraagd of we ook niet wilden varen, maar de rij was zo lang dat we dat eigenlijk te gek voor woorden vonden. We liepen dus lekker door. Totdat we weer door iemand aangesproken werden om te varen. Het was voor hetzelfde bedrag als we al eerder gehoord hadden, maar géén rij. Dus we sprongen meteen in de boot. Ondertussen nog even zo’n drijvend kaarsje gescoord, zodat we konden aansteken en op het water zetten en daarmee te denken aan de mensen die er niet meer zijn. 20 minuten zouden we gaan varen. Je weet dat het ontzettend toeristisch is, maar toch had het wel iets. Lil vol aan de gang met de camera om mooie sfeerbeelden te creëren. Roos ging dat natuurlijk ook proberen en heeft papa en mama zo goed mogelijk in beeld gebracht.

Na het varen(natuurlijk geen 20 minuten gehaald) zijn we gaan slenteren over de Night Market die volledig uit souvenirs bestond. Roos heeft daar nog een echte vietnamese canvas tas gekocht en afgedongen. Ze is er helemaal happy mee.

Daarna zijn we teruggegaan naar onze Villa om even te douchen en heerlijk te slapen. Aangezien we tot 10:30 konden ontbijten, was het echt even uitslapen na die barre treinreis.