Dag 14 dinsdag 1 augustus 2023

We hadden gisteren de snorkeltour geboekt waarbij we dus tussen 9:00-9:30 opgehaald werden. Roos wilde wel degelijk ontbijten en gingen we wat eerder dan normaal. Wel moesten alle koffers weer ingepakt zijn, want uitchecken was voor 12:00 en wij zouden pas tegen 16:00 weer terug zijn. Lil had geregeld dat we de koffers achter de receptie konden zetten en dat we nog één keer 4 nieuwe blauwe strandhanddoeken meekregen én ‘s-avonds ook nog eens van de douche bij het zwembad op de 22e verdieping gebruik konden maken. Wat een top-service van Aaron Hotel(weer een reistip voor de degene die nog eens willen gaan).

Om 8:30 zaten wij weer aan tafel en vlogen de eieren, pancakes, fruit etc om de oren. 9:05 waren we helemaal gereed en konden we gaan wachten in de lobby. Om 9:30 kwam de bus. Ze hadden gisteren nog gezegd dat het 20-25 man zou zijn. Dat was niet het geval. alle stoelen van de 32 waren bezet. De kinderen konden nog net voor bij de chauffeur zitten, Lil zat naar Crocodile Dundee en Jeroen tussen wat Koreanen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Tony, onze reisleider, die ‘s-morgens vergeten was om zijn Retalin te nemen nam het woord en kondigde met veel verve het programma aan. Wat ook bijzonder was, was dat hij alles meermaals herhaalde. We hebben hierom enorm gelachen. Bij de haven aangekomen werden de 3 australiërs van onze groep gescheiden. Zo bleven we met 29 over. We klommen aan boord van een grote boot en zouden een half uurtje varen naar het eerste eiland. We gingen naar het eerste eiland. Het eerste eiland was een half uurtje verder!!! Daar was onze eerste duik, onze eerste duik zou daar zijn, we gingen daar onze eerste duik nemen!! Zonder gein, zo ging het de hele tijd met onze reisleider. De eerste duik zouden we van de boot doen. Als facultatief was er ook een mogelijkheid om te scubadiven voor 500.000 Dong. Zo spontaan, kon Jeroen dat niet weerstaan en heeft die zich opgegeven. De dames zouden een uur gaan snorkelen. Achteraf was het duiken niet hetgeen er van verwacht was. Jeroen was de enige met duikervaring. De rest van de mensen hadden nog nooit gedoken, heel bijzonder hoe dit weer ging. Jeroen in ieder geval aangekleed, spullen gecheckt en jump in het water. De gids lag er al een paar uur in. Het gevoel was dus al, dit gaat geen diepe duik worden. En inderdaad, maximaal 5 meter en wat rondjes door weliswaar helder water, maar toch bar slecht zicht en alles was zanderig. Voor het gevoel om weer eens met perslucht te zwemmen was het wel prima.

De 2e duik was bij een ander eiland, hier waren veel meer vissen en verbleven wij een uur. Daar werden we eerst aan strand gebracht en gingen we vanaf de kant het water in. Eenmaal weer op de boot stond de tafel gedekt met allerlei lekkers voor de lunch. Ze hadden de middelste rij stoelen ingeklapt tot een grote brede lange tafel. Er was inktvis, Springrolls, tonijn, ei, paksoi, garnalen en noodles. Na de lunch

Na de lunch even uitbuiken en toen werd de tocht vervolgd naar het derde en laatste eiland. Hier sprongen we weer met z’n vieren van de boot om nog één uur te snorkelen. Er werd hard op de fluit geblazen en we konden weer aan boord, maar niet voordat Fleur, Roos en Jeroen nog een wedstrijdje ‘het verst onder water kon’.

Op de terugweg naar het vaste land stond er nog meloen en ananas klaar en nog een paar flessen water.

Het was 16:30 toen we bij het hotel werden afgezet. We hebben nog wat gedronken en de was opgehaald en we zijn toen naar het hotel gegaan. De schone was bij de koffers gevoegd en wij begaven ons naar de bovenste verdieping om te douchen en in frisse kleding te hijsen. We hadden namelijk weer een reisdag-nacht voor de boeg. Met de trein van Nha Trang naar Danang. Een treinreis van 10 uur, waarvoor we dus een slaapcabine voor 4 personen hadden geregeld.

Van het hotel naar het station was een half uurtje lopen. Omdat we ook nog moesten eten ergens zijn we maar te voet gegaan ipv 2 keer een Grab. Onderweg naar het station liepen we het drukke centrum uit en werd het rustiger. We lopen langs een leuk uitziende tent, waarbij je op de grond zit terwijl je eet. Het blijkt een koreaans restaurant te zijn. We beginnen met 4 kleine gerechtjes waaronder wat Sushi etc. Daarna nog maar 3 verschillende gerechtjes gekozen en als slot nog een noodle soup met wat vulling. Met verbazing keken we naar de koppeltjes om ons heen die, al tijdens het bestellen, maar ieder met hun eigen telefoon aan de gang bleven en er geen moment was dat die dingen aan de kant werden gelegd. Ook tijdens het eten, in één hand de stokjes en in de andere hand de telefoon. Dit was niet één, niet twee keer maar gewoon gemeengoed onder de jongeren die wij hebben gezien. Er werd geen woord gewisseld(waarschijnlijk via Zalo(Vietnamese Whatsapp). Zelfs onze Fleur vond dit schokkend om te zien. Het was tegen 20:45 dat we verder gingen lopen naar het station. Onderweg nog even een koffie gescoord en tegen 21:15 kwamen we op het station aan, waar de omroepster net zei dat de SE12(wij dus) maar perron 3 moesten gaan. Hier zagen we op dat moment meer nederlandse toeristen(voornamelijk jongeren). De trein kwam keurig op tijd aan, 21:26 en vertrok tegen 21:45. Wij hadden pons geïnstalleerd op de bedden. De meiden boven en wij onder. Na eerst nog wat knoppen geprobeerd om de airco uit te krijgen, wat niet lukte, zijn de meiden met vesten en lakens over hun hoofden heen gaan slapen. Jeroen vindt Airco altijd wel lekker, maar dit standje ‘vrieskist’ ging ook hem net te ver. Uiteindelijk glijden we zo over het spoor de volgende dag in. Kedeng, Kedeng…..