Dag 5 zondag 23 juli 2023

5:00 ging het wekkertje. Heel lekker hebben we met z’n allen niet geslapen. Waardoor het precies kwam is niet duidelijk. Langzaam worden we wakker en maken we ons klaar voor de Floating Market. 5:30 staan we met Tuan en koelbox bij zijn aanlegsteiger met de boot. We zijn met zń 4-en. De nederlanders en spanjaarden waren namelijk gisteren al gegaan. Dus onze eigen prive-excursie! De boatdriver maakt alles gereed en droog om ons te ontvangen. Het zonnetje begint langzaam op te komen en we varen op het gemak door de kanalen van de Mekong. We beginnen met een lekker kopje thee en koffie. Na een half uurtje komen we bij de Floating Market van Cai Rang(de markt die als groothandel dienst doet voor groente en fruit). Op de een of andere manier hadden we ons hier niet helemaal goed ingelezen. We hadden het beeld van allemaal smalle kleine bootjes die vol lagen met groentes en fruit. Het werkelijke beeld waren grotere boten die midden op het water lagen en volgestouwd waren met groenten en fruit. Daarom heen kwamen dan de Middle-Man om de waar te kopen en over te nemen, die het op hun beurt weer verkochten en overdroegen aan de lokale handelaar. De reden van het ontstaan van deze grote Floating Markets waren de slechte en smalle weggetjes over land. De boeren konden de grote vrachten dus het makkelijkst over de water-infrastructuur distribueren. Doordat de overheid steeds meer voor een betere infrastrucuur over de weg gaat zorgen is het onvermijdelijk dat daarmee ook de behoefte aan een Floating Market gaat afnemen. Tuan vertelde dat in 20 jaar de omvang al met de helft was afgenomen. Ondanks dat de Handelsboten in aantal afnamen, waren er meer dan voldoende boten op het water. Meer dan de helft van die boten waren bestemd voor toeristen!!! Onze Boatdriver laveerde door alle andere boten heen wat een kunst op zich was. Op tijd gas geven en loslaten en goed stuurmanskunst heeft ons er doorheen geloodst.

Na de Floating Market voeren we een stukje door en gingen we aan land om de Land Market aan te doen. We moesten namelijk boodschappen gaan doen voor het avondeten voor de 13 gasten die er zouden zijn. Wij mochten kiezen wat er gegeten werd. We begonnen met de groenten. Naast weer de morning Glory en Dragon Beans, Courgette-bloemen en spinazie vandaag ook de Aubergine en Mini-Paksoi erbij. Vlees Vis stond ook weer op menu. Tuan probeerde ons natuurlijk nog wat bijzonders aan te praten zoals Padden en slang(Jeroen heeft hem even vastgehouden, maar toch maar weer teruggegeven). We hielden het bij Waterbuffel-beef, Kip, Duck, Pangasus-vis en Schrimps.

We wilden ook voor onszelf nog wat fruit hebben en zijn voor de sinaasappels en Rambutan(soort Lychees, waar de kinderen dol op zijn) gegaan. We hebben ook nog maar even een stok kaarten gekocht. Want we hebben alles bij ons vanuit Nederland, behalve de spelletjes, die we dus vergeten zijn.

Nadat we alle inkopen hadden gedaan namen we plaats in een eetgelegenheid. Een kleine ruimte wat overgaat in een woonhuis en waar 5 tafeltjes staan met kleine plastic stoeltjes. Deze zie je trouwens overal in Vietnam en zo ontstaan er in mum van tijd terrasjes op straat. We kregen daar een Noodlesoep met beef of pork voorgezet. Lil had geen honger om 8:00 dus die paste. Maar wij namen het ervan. Behept met stokjes, lepel een pepertje, Vietnamese Basilicum en nog iets groens. Het was echt heerlijk om dit als ontbijt te hebben.

Na dit gingen we weer terug naar de boot die ons terug zou brengen naar Boutique Lodge Can Tho. Maar natuurlijk niet zonder nog wat verse Passievruchten-sap en verse mango onderweg. Tegen 9:00 waren we weer ‘thuis’, want zo voelden we ons wel daar. Daarom ook maar even de was gedaan, dan kan de volgende dag alles mooi schoon en droog weer mee in de koffer.

We hebben ons omgekleed om te kunnen zwemmen, een boekje te lezen, voorbereiden op de volgende stappen in onze reis(bestemming en hoe er te komen). Jeroen is nog met de foto’s slag gegaan om die op Waarbenjij.nu te krijgen. Via de website lukte dat niet, maar via de app op de telefoon wel(heel bijzonder).

dat

Tegen 13:00 gingen we lunchen, maar begon het ook te regenen. Daar hebben we dus geen hinder van gehad. Lunch bestond uit Springrolls met gebakken rijst, verse sap en fruit.

Na het eten was Jeroen nog bezig met de foto’s, Fleur lag te lezen óf met de hond te knuffelen(ze mist Nouk echt, wie had 2 jaar geleden gedacht dat Fleur zo met honden om zou gaan!). Lilly was aan het inlezen voor Mui Ne, over 2 dagen ons nieuwe ‘Home’ en Roos was aan het Patiencen, wat ze net van Jeroen had geleerd.

Tegen 15:00 was het droog en hebben we de fiets weer even gepakt. Over smalle, gladde weggetjes. Jeroen is in een bocht onderuit gegaan, maar zonder blessures konden we verder. We hebben toen, en-passant, ook een tempel die nog in de afbouwfase zat aangedaan. De tempel was voor 80% klaar. De boeddhistische zuster, totaal geen engels beheersend, ontving ons allervriendelijkst. We kregen ieder een Wierookstokje om aan Boeddha te wijden en een flesje water. Ze haalde er een andere, jongere, zuster bij die een beetje engels kon. Ze wilden graag dat we ook even boven gingen kijken, waar een enorm beeld van Boeddha stond. Dit was indrukwekkend. Het viel mij al heel de tijd op dat er een soort hakenkruizen stonden getekend, maar papa had gezegd dat deze de andere kant op stonden, maar toen we weer naar beneden gingen zag ik 2 beelden waarbij wel het hakenkruis te zien was. Ik vroeg waar het voor stond en ze zeiden dat het met het kwaad te maken had. Na haar vriendelijk bedankt te hebben en het beste te wensen zijn we weer naar onze homestay gefietst.

Inmiddels was het rond 16:00 en kwamen er nieuwe gasten binnen. Een moeder met haar zoon van 15 uit Frankrijk. Zij was russisch en woonde 20 jaar in Frankrijk. Haar man en dochter was in Frankrijk want die had geen zin in reizen. Ze waren via Maleisie, Borneo en Thailand nu in Vietnam aangekomen. Zij werkte bij de organisatie van de Michelin-ster. Lil heeft nog geprobeerd haar uit te horen hoe je inspecteur wordt en wie de inspecteurs in Nederland zijn ha ha, Maar daar mocht niet over gesproken worden(Top-Secret). ;) Ze vertelde wel dat er in Nederland geen Inspecteur zat, die komt uit ons buurland Belgie. Het was interessant hoe dat wereldje werkt. Natuurlijk kwam de oorlog Rusland en Oekraïene aanbod. Zij kijkt geen nieuws, ze heeft het idee dat het maar vanuit een standpunt wordt belicht. Ze hoopt net als zovelen dat het snel stopt. We merkten al snel dat zij er anders in zat dan wij. Daarom maar ook een ander onderwerp genomen, school en kinderen is altijd veilig…

Toen papa en mama aan het praten waren met de moeder van een jongen van 15 waarvan ik de naam niet weet. Was ik aan het zwemmen met die jongen. Hij vertelde dat hij in Parijs woonde, maar dat hij het eigenlijk niet leuk vond daar omdat er veel te veel lawaai was en omdat hij alle bijzondere gebouwen al tig keer had gezien. Hij vond de Eiffeltoren zelf een lelijk gebouw en snapte niet wat mensen daar mooi aan vinden. Ik vond dat best wel grappig want het zijn inderdaad maar gebouwen en als je er elke dag langs fietst om naar school te gaan vind je het ook niet meer bijzonder. Voor de rest had hij uitleg gegeven over hoe de Franse school in elkaar zit en had ik verteld hoe de scholen in Nederland werken.

Ook was er een heel erg schattig en klein hondje bij de homestay. Ik weet niet wat voor ras het was, maar hij was in elk geval 6 tot 7 maanden uit en was heel rustig en braaf. Op straat zag je eigenlijk overal wel honden die er opvallend gezond en schoon uitzagen. Fleur en ik vonden het hondje dat Nhü heette heel erg lief en knuffelde er graag mee, omdat wij Nouk heel erg missen.

Daarna volgde 3 italiaanse meiden van rond de 34(eentje was namelijk jarig vandaag en 34 geworden, wat met een taart na het diner werd gevierd). Deze waren echter niet spraakzaam naar de rest van de gasten, dus kunnen we niets zinnigs over hun zeggen.

Er zouden dus nog 4 gasten moeten komen, maar Tuan gaf ‘s-morgens al aan dat hij geen contact met ze kon krijgen en dat hij geen idee had of ze nog kwamen. Dat was natuurlijk wel een dingetje met het bereiden van het avondeten.

Om 16:30 gingen er nog gasten met de Sunset-boottocht mee van 2 uur, maar die hebben wij voorbij laten gaan. We hebben weer onze boeken, laptop etc gepakt en Roos ging weer lekker in het zoutwater zwembad.

Tegen 19:00 werden we voor het diner verwacht. Het was toen ook duidelijk dat de 4 franse gasten pas tegen middernacht zouden komen. Dat was voor Tuan minder goed nieuws, want zijn nachten zijn al kort omdat hij om 4:30 al opstaat om de Floating Market voor te bereiden. Hij zou deze fransen tegen 23:30 op moeten halen en dan zouden ze ook nog het avondeten moeten gebruiken., dus zijn vrouw moest ook nog aan de slag. Tuan lag dus vannacht pas om 1:00 op bed.

De tafel stond weer vol gedekt en de Mojito’s waren ook weer bereid. Het eten was natuurlijk weer verrukkelijk en ook de schrimps waren heerlijk klaargemaakt. Na weer de Pancake Bananas met chocolat kwam weer het ‘Happy Water’ op tafel en werd de Karaoke-machine weer op zijn plek gerold. Hetzelfde programma als gisteren, of toch niet? Daar kwam ineens een taart met kaarsjes aan die dus voor één van de italiaanse meiden was bedoeld die 34 was geworden. Het Happy Birthday werd meteen ingestart.

Daarna was het één voor één de karaoke afwerken. De italiaanse hadden een voor ons onbekend nummer. De franse jongen zong de Marseillaise. Roos zocht meteen ook de tekst van het Wilhelmus erbij, maar dat hebben we maar niet gedaan. Roos wilde iets van K3 en heeft Waterval gedaan. Jeroen nam Tinseltown van Blue Nile voor zijn rekening(gewoon omdat het kan). Maar doordat de dynamiek in de groep echt anders was dan gisteren was het om 21:00 wel gedaan. We zijn ons gaan klaarmaken voor een goede nachtrust. Nog even via Grandprix-radio naar de verrichtingen van Max geluisterd(Viaplay doet het niet in Vietnam), maar het einde niet meegekregen…..