Dag 9(25-12-11)

We worden om 10:00am wakker. De kinderen, en wij ook, zijn verrassend wakker na de nacht. We hadden voorzien dat we wat langer zouden blijven liggen en hadden dan ook geen breakfast-afspraak gemaakt. We zouden er voor zorgen dat we tegen 12:00pm bij appan en amman huis zouden zijn. Waar dan ook de rest van de familie is. Dat betekent met aanhang en kinderen. Dat is dus weer een vol huis. Als we met de Riksja aankomen en we iedereen Happy Christmas gewenst hebben., gaat iedereen zijn weg en gang. Om de kinderen hoeven we ons niet meer te bekommeren, want we hebben zo'n zes-tal oppassers. Als Jeroen rond het huis loopt komt ie bij een gebouwtje aan waar een enorme rook vandaan komt. Hier staan Benny, Tomy en Jincy te koken. Hier wordt nog op houtvuur gekookt in hele grote pannen. Ze hebben namelijk veel eters vandaag! Zo staat er een pan met varkensvlees, kippenvlees en rijst, heel veel rijst. Tomy roert door de curry's en Benny snijdt de kokosnoot in hele fijn plakjes die we later in de varkensvlees-curry terug. Even later mogen we het gaan proeven en gaan eerst appan, amman, Lilly, Jeroen, Fleur en Varghese aan tafel. Roos had op dat moment in bed moeten liggen, maar na een uurtje gaf ze een klein kreetje en de 'oppassers' waren er als de kippen bij om haar uit bed te halen. Daar waren we natuurlijk niet heel blij mee, maar het moet gezegd worden, Roos heeft er verder de dag geen last van gehad. Er was ook voldoende afleiding. Als we aan het eten zijn wordt alles opgediend door degene die nog niet aan het etne zijn en als het er op lijkt dat er een item op je bananenblad opraakt dan komt de pan met een lepel eraan. We roepen continu "madi, madi"("genoeg, genoeg"). Dat wordt nu al makkelijker geaccepteerd dan de eerdere dagen. Als wij klaar met eten zijn mag de rest.Omndertussen heeft Jeroen de video op de TV aangesloten en kan iedereen de dutch-movie zien. Als er weer een andere club zit te eten gaat Jeroen zich met het opdienen bemoeien en geeft iedereen nog een extra lepel witte rijst. Dat wordt natuurlijk als hilarisch beschouwd en nu roepen zij "madi, madi".
Dan komt het moment van de Christmas-celebration. Alle stoelen worden in een kring gezet rond een tafeltje met een chocolade-cake. Het is niet duidelijk geworden of dat nu onze cake van vorige week zondag was, die we onderweg van het vliegveld naar appans house hadden gekocht, of dat het een andere is. Maar dat maakt voor de celebration niet uit. Iedereen wordt op volgorde op de stoelen gezet. Lilly en Jeroen met de kinderen tussen appan en amman in en dan de andere kinderen van het gezin een beetje in volgorde van leeftijd. We zitten dan met 14 volwassen en 12 kinderen. En dan wordt het stil. Appan gaat staan en begint met een familie-kerstrede zoals een priester niet zou misstaan. Hetzelfde geldt hier als in de kerk, je verstaat het niet, behalve je naam of wat woordjes, maar het gevoel is voelbaar. Na een speech van 10min wordt door Jeroen en Lilly de cake aangesneden. Appan en amman geven een stuk cake aan elkaar en Jeroen en Lilly doen dat ook. Natuurlijk geven we Fleur en Roos ook wat. Fleur zat natuurlijk al een kwartier, watertandend, naar die cake te kijken.
Dan heeft Appan nog een kadootje voor Fleur en Roos. Hij grijpt met zijn hand naar zijn borstzakje van zijn blouse en haalt daar iets uit en komt meteen naar Fleur om 'iets' om haar nek te doen. Dit verrassingseffect werd niet gewaardeerd door Fleur en ze moest er dan ook even niets meer van hebben. Toen appan zijn pijlen richtte op Roos en die de reactie van Fleur had gezien, kon die natuurlijk niet achterblijven. Het was de bedoeling dat beide kinderen een gouden ketting kregen. Nadat Jeroen ze in ontvangst had genomen en we even aan Fleur hadden verteld wat de bedoeling was, accepteerde ze de ketting en vond ze hem heel mooi. Op dat moment was het voor Roos natuurlijk ook geen probleem meer. Nu lopen beide dames met een 22 karaats gouden ketting die bij Roos nog wat aan de lange kant is. Die zullen we deze week nog even in laten korten.
Dan is de celebration ten einde en mag iedereen weer van zijn plek. Jeroen had al door laten schemeren, met al die motoren en scooters op het erf, dat hij dat wel eens een keertje wilde proberen. De baby-bananen waren op en er was een excuus om naar een shop te gaan. Nu het kerstdag was, zijn eigenlijk alle, christelijke, winkels gesloten. Er moest op zoek gegaan worden naar een moslim- of hinduwinkel. Jeroen mocht op Benny's scooter, maar Benny ging wel achterop mee. Hij leek het niet helemaal te vertrouwen! Zij op weg en het ging best goed. Even nadenken over links rijden, voorrang is niet zo belangrijk als je maar op de hoofdweg zit en af en toe eens toeteren. Het was toch nog wel een stuk rijden voordat er een winkel was die open was én baby-bananen had. Uiteindelijk toch gevonden en kon de terugtocht ingezet worden. Benny vroeg of ik een dagbouw-mijn wilde zien. Hij spreekt het uit als 'corry', maar dat moet ik nederland nog maar eens uitzoeken. Natuurlijk wilde ik dat en we gingen van de weg af en een zandpad op. Even later stonden we op de top van een enorme afgraving. Na daar nog even met Benny gepraat te hebben zijn ze terug naar huis gegaan, met de bananen.
Inmiddels zijn er wat familieleden teruggegaan naar huis en zijn er nog een paar overgebleven die nog meeëten. Tomy, Lissy en de kinderen gaan even naar huis om zich te wassen en komen daarna terug voor wat vuurwerk en eten. Wij hebben de kinderen ook nog even afgespoeld.
Om 8:00pm wordt het laatste vuurwerk afgestoken.Het is een mix van Knal- en Siervuurwerk. Fleur mocht de sterretjes vasthouden. Met een 15 min was dat klaar en zijn we gaan eten.
Inmiddels was het 9:30pm geworden en bracht Benny ons naar het hotel. Mary en haar dochter Jissy reden ook mee. Die zouden weer door Jeeson(zoon van Mary) opgehaald worden met de motor. Oh ja, je kunt best met een man of 3, 4 op één motor!
Op de kamer aangekomen hebben we de kinderen in bed gelegd en zijn we onze spullen gaan pakken. We moeten namelijk op 26 december uitchecken bij het Hotel. Vanaf 26 t/m 28 december zit het hotel afgeladen vol(dat was bekend toen we de onderhandeling startte) en zou er geen plek voor ons zijn. Jeroen had toch nog een beetje de hoop dat er toch wel ergens iemand iets zou annuleren en we in het hotel konden blijven, maar dat was niet het geval. We gaan de komende 3 nachten bij Tomy thuis slapen. We hebben een selectie van onze bagage gemaakt en het niet- noodzakelijke mogen we in het hotel achterlaten. Zodoende hoeven we alleen de trolley, tenten voor kinderen n een zak met wasgoed mee te nemen. Het moet namelijk ook allemaal nog in een Riksja passen. Tegen 11:30pm liggen we.