Dag 7

Zoals gebruikelijk worden we wakker en beginnen we meteen met het ontbijt. Ondertussen is het programma watt omgegooid. We zouden namelijk zondag naar Wilson gaan, maar omdat daar een trouwfeest tussendoor was gekomen kwam dat niet goed uit en zou hij ons graag vanavond een diner aan willen bieden in zijn nieuwe huis. Flexibel als we zijn, is dat natuurlijk geen probleem.
’s Morgens lopen we nog even naar het vliegveld om naar de vliegtuigen te kijken die over ons heen vliegen. Daarvoor moeten we door wat zand- en graspaadjes lopen. Vanwege de regen kan het ook nog wel hier en daar wat drassig zijn. En ja hoor, daar gaat Fleur met haar slipper in de modder. En als door een bij gestoken rent ze als een dolle terug omdat ze er niets meer aan vindt. Dit natuurlijk onder gelach van Roos. Na wat voeten en slippers afspoelen hervatten we de tocht weer. Uiteindelijk halen we het vliegveld en staan we in de brandende zon naar de vliegtuigen te kijken. Het wordt echter wel erg heet en besluiten maar terug te gaan. Op de terugweg stapt Roos in een drassig stuk en blijft haar slipper in de modder achter. Je kunt je voorstellen welke reactie dat bij Fleur opriep en wat dat dan weer met Roos deed. We waren blij dat het overstemd werd door een vliegtuig wat net over kwam! Uiteindelijk de slipper weer gevonden en schoon gemaakt en maar gau naar huis.
Na de lunch is iedereen maar even een dutje gaan doen. Fleur is gaan lezen. Ze leest als een gekke op vakantie. Het is dan maar ook goed dat we 412 boeken op haar ereader hebben gezet. Hopelijk haalt ze het daar deze vakantie mee. Als iedereen weer een beetje up and running is gaat Josh ons naar Angamaly brengen. We worden gedropt bij de shop van Wilson, maar niet eerder dan dat we nog een ‘relative’ bezocht hebben.
Inmiddels is het 18:00 en we plan is om tegen18:30 met de Riksja naar Wilson te gaan. In de tussentijd hebben de meiden zich gemeld in de shop van Benny en gaan daar meehelpen. Eerst pakken ze wat kruiden en medicijnen in en even later gaan ze zich ook met de kassa bemoeien. Het afrekenen in rupees gaat ze heel snel goed af. Het zorgt ook meteen voor meer traffic naar de shop. Ondertussen ontmoeten we daar een man die opgegroeid is in Kerala, maar inmiddels in UK en US heeft gewoond en gewerkt. Nu is hij een US-person, met een eigen onderneming in houtenvloeren. Toen we vroegen waarom hij nu dan in Kerala was, bleek dat hij zijn kinderen, die in UK en US zijn geboren, in Kerala naar school laat gaan. De achterliggende gedachte is, dat het niveau van school hier veel hoger is(dat kunnen wij inmiddels bevestigen nadat we de schoolboeken van Naina hebben gezien) en dat er meer discipline is. Daarnaast is hij van mening dat indien je in Kerala kunt overleven, dan kun je overal overleven! Als de Riksja voor rijdt willen ze eigenlijk nog niet mee, want het is er zo leuk.
Bij Wilson aangekomen zien we zijn nieuwe huis. Dat is zeker ook geen bescheiden stulpje te noemen. Zeker het interieur is zeer rijk uitgerust. Omdat Mini naar Zwitserland is, staat Wilson er alleen voor en dient hij zich dus te melden in de keuken waar hij ons diner gaat bereiden. Eldin studeert in Mangalore en verblijft door de week in een hostel. Melvin is nog wel thuis. Op school gaat hij nu ook les in fotografie krijgen. Daarom zou hij graag eens met onze camera willen oefenen. Hij probeert wat uit met belichting en zoom en schiet wat plaatjes. Hij vindt het reuze interessant.
Tegen 21:00, na het bidden, gaan we eten. Het zijn weer ‘many items’. Dat is namelijk heel belangrijk want daarmee proberen ze elkaar een beetje de loef af te steken. Hoe meer, hoe beter.
Tegen 22:30 worden we door Wilson naar Benny gebracht en gaan de kinderen gelijk op bed. Wij blijven weer wat kletsen met Benny en Jincy en gaan om 00:30 te bed.