Dag 2

Rond de geplande tijd van 0:00, lokale tijd, komen we aan in Dubai. De overstap neemt zo’n 3,5 uur in beslag. Deze tijd gaat echter toch sneller voorbij dan gedacht. Dit komt doordat we met de metro naar de andere terminal moeten die blijkbaar toch een eindje verder ligt! De kinderen hebben nog wat gespeeld in een Kidsland. Om 2:30 begon de boarding al, om uiteindelijk om 3:30 te vertrekken om naar onze eindbestemming Cochin, Kerala, te vertrekken. Verwachte aankomst om 9:00.
Na geland te zijn maakten we ons op voor de douane. In onze beleving moest dit een fluitje van een cent worden. We zijn immers bijna India-citizen, door onze OCI-status. Na een half uur in de rij gewacht te hebben en we aan de beurt waren werd er gevraagd naar ons Immigration-form. Nou daar waren we dus niet van op de hoogte. We moesten ons dan maar even vervoegen bij de dienstdoende officer!!! We mochten dus weer uit de rij. Het blijkt dat iedere Indier bij binnenkomst een formuliertje dient in te vullen met welke vlucht hij gekomen is en waar hij verblijft. Dit moesten wij dus ook. Uiteindelijk was de impact maar zeer beperkt en mochten we met ons 4 formuliertjes India binnen.
Buiten stond de chauffeur van het Elite Palazzo hotel, Angamaly, op ons te wachten. We hebben namelijk hetzelfde hotel geboekt waar we 5 jaar geleden zo’n 3,5 week hebben gezeten. Nu was het voor een dag en met name om eerst op te frissen en 2 uurtjes te slapen en daarna in rust wat rondslenteren, voordat de volgende morgen het familiegeweld los barst.
Rond 14:00 gingen we de stad in. Dit is ook de stad waar Tomy, Wilson en Benny hun shops hebben. Op het moment dat we een stap buiten de deur zetten begint het te regenen. Oh ja, het regenseizoen was begonnen. Dus eerst Rupees pinnen en 2 umbrellas gekocht. Volgend doel was slippers voor alle meiden kopen, inclusief Lil. Daarom naar de winkel waar Varghese(man van Mary) werkt. Echter toen we daar aankwamen bleek hij er niet meer te werken. Hij was net naar een andere schoenenwinkel geswitched. Uiteindelijk hebben we wel de slippers gescoord.
We zijn uiteindelijk toch naar de shops gelopen en troffen daar Benny en Wilson aan. Even later kwam ook Tomy. Die vertelde dat Amman(moeder van Lil) in het ziekenhuis was. Ze was net gevallen en had haar schouder bezeerd. Daarom meteen maar naar het ziekenhuis gegaan en troffen daar Amman en Appan(vader van Lil). Uiteindelijk zit ze met haar arm in een mitella en dient ze rust te houden en krijgt ze pijnstillers mee. Lissy(vrouw van Tomy) heeft verder de zorg voor appan en Amman op dat moment op zich genomen en ze zijn toen met de Riksja naar huis gegaan. Wij zijn weer terug gegaan naar de shops en hebben daar wat staan buurten en Chai(indiase thee met kardamon) gedronken. Mini(de vrouw van Wilson) blijkt sinds een maand in Zwitserland te werken als verpleegster. Naar later blijkt zijn er veel mensen in de familie die hun werk buiten India zoeken. Zo werken ze bijvoorbeeld in Bahrein, Dubai en Qatar. Het is de jongere generatie die deze kansen benut.
Tegen 18:00 zijn we weer naar het hotel gegaan en hebben daar ons diner genuttigd. Nog maar even rustig gestart met het spicy-food. Dus voor Lil een soort Nan met curry, voor Jeroen Buriyami met Tandoori chicken, voor Roos Pasta Bolognese en voor Fleur Noodles met chicken. En als toetje voor de kids Pineapple slices. Hier zat Fleur al heel de tijd op te zinspelen.
Om 19:30 lagen we met z’n allen op bed en waren binnen 5 minuten vertrokken.