Dag 27(12-1-12)

Weer 7:00am. Jeroen gaat eruit en gaat snorkelen. Dat is lekker wakker worden. Het is wel bewolkt, maar temperatuur is goed. Na een 3 kwartier uit het water en dan even koffie drinken bij Sunsetbar en de e-reader meegenomen. Het is de eerste keer dat deze aan wordt gezet, deze vakantie!
Tegen 8:15am loopt Jeroen terug naar de kamer en is Lilly ook ontwaakt. We wassen en kleden ons aan en maken dan voorzichtig de kinderen wakker. Fleur voelt als een kachel, zelfs tot zeer heet. Ze geeft ook aan dat ze buikpijn heeft en geen eten hoeft, alleen maar wat drinken. Het lijkt erop dat ze iets van een zonnesteek heeft opgelopen. Ondertussen is het gaan regenen. De bewolking was niet voor niets. Fleur is heel sloom en wil eigenlijk alleen maar liggen en voelt zich koud.
Toch maar even het ontbijt genuttigd. Fleur hangt met haar hoofdje op de tafel en heeft last van de ventilator boven haar. Yinaz zet hem meteen uit. Daarna bedekt Jeroen haar onder de servetten zodat ze het wat behaaglijker heeft. Wij eten wat brood en fruit. Roos vindt dat fruit nog steeds niet je van het. Het blijft trouwens regenen. Het zijn nu ook echte dikke druppen geworden.
Het water ingaan is nu geen optie. Sowieso voor Fleur was dat niet aan te raden en de regen komt dan eigenlijk wel goed uit. We gaan met z'n allen en de laptop naar een bar waar we een coupon voor het internetgebruik kunnen aanschaffen. Op het moment dat we daar zijn, 10:30am, is die goede man net weg. Dan drinken we maar even wat thee en cappucino. Fleur wil alleen bij papa op schoot zitten, maar heeft het nog steeds koud. Daarom gaat het T-shirt van Jeroen uit en krijgt ze dat aan. Terwijl Fleur bij Jeroen zit werkt hij aan het reisverslag en selecteert de foto's voor de website.
Tegen 11:15am is de Internetman er en krijgen we onze code. Het werkt en meteen zetten we er weer alle verslagen op en gaan we de foto's uploaden. Dat gaat niet erg snel en moet een paar keer in de herkansing. Uiteindelijk zijn we er om 12:25 mee gstopt, want de lunch stond weer klaar! Jeroen zal de volgende morgen nog probreren of de resterende foto's er op kunnen.
Na de lunch zijn we naar de kamer gegaan. Roos op bed en Jeroen, Fleur en Lilly hebben Memory gespeeld, totdat het 2:00pm was en er weer gedoken ging worden. Fleur en Lilly gingen door met Memory totdat ze beide in slaap gevallen waren op de strandstoelen.
Het zou een rustige duik worden. Alleen Jeff ging mee. Een man uit Alaska die in de olie zit in Qatar! en in 6 dagen tijd inmiddels met z'n 9e duik bezig was. had net z'n brevet gehaald en wilde wat ervaring op doen. De regen was inmiddels opgehouden en het zicht zou beter zijn dan gisteren. We gaan vandaag naar het eiland Lhohifusi, 25 min varen. Hier ligt een rif met een totale diepte van 26 meter en waar we met de stroming mee langs gaan.
Onderwater zakken we meteen naar 23,5 meter om uiteindelijk steeds zo rond de 18 meter te blijven hangen. De eerste 15 minuten is er niet veel bijzonders, ondanks dat het zicht wel beter is. Aan de rechterschouder hebben we het rif en aan de linkerschouder de deep blue sea. Het is heel enerverend om dat blauwe in te blijven staren en te hopen dat daar ineens iets uit komt gezwommen, maar vooralsnog niets. Jeroen zwemt wat achter Wadjee en Jeff aan en ontdekt ineens een grote Murene die eens gaat zwemmen. Vaak zie je ze alleen in holtes liggen. Hij krijgt echter de andere niet gewaarschuwd, want ze zijn bezig met hun eigen murene die ergens verscholen ligt. Jeroen besluit daarop maar om naar hun toe te zwemmen en zijn murene te laten voor wat het is. Op het moment dat Jeroen bijna bij de andere twee is komt de eerder geziene murene onder hem doorgezwommen en voegt zich bij de wat kleinere murene in een holte. Dat is een heel mooi gezicht. Om in het vervolg toch te kunnen waarschuwen pakt Jeroen een steen van de bodem om daarmee op de tank te kunnen slaan.
We vervolgen onze weg langs het outer-reef(buitenkant) en komen dan ineens een tijger-murene tegen, ook zwemmend. Deze is geel gespikkeld en heeft Jeroen nog niet eerder gezien. Ook zouden we ergens Napoleons gaan treffen, maar dat is nog niet gebeurt. Dit zijn hele grote, karperachtige, vissen. 16 jaar geleden hebben die een grote indruk op Jeroen gemaakt.
Dan gebeurt er iets vreemds. Het plan was om langs het rif te zwemmen, met de stroom mee, totdat we bij de 'cormer' uitkomen. Hier staat normaliter wat meer stroming en dat is dan de plek waar de haaien zich op kunnen houden. Vandaag helaas niet. Wadjee besluit daarom om om te draaaien zodat we het rif aan onze linkerschouder hebben en gaan we dus terug, maar nu blijkt dat we weer de stroming mee hebben. Heel raar, maar wel prettig. Op de weg terug komen we nog een schildpad tegen. We beginnen weer langzaam aan de opstijging. Dit is na zo'n 45 min, Jeff was namelijk al wat door zijn lucht heen. Tijdens de opstijging tuurt Jeroen nogeens dat oneindige blauw in en ziet dan ineens een Manta zwemmen. Wat een gigantisch ding. Jeroen timmert er met de steen op los tege de tank totdat er een deuk in zit, en Wadjee en Jeff horen het en zien de Manta ook.
Na 55 minuten zijn we boven, maar geen boot meer te zien. We hebben daar zo'n 10 minuten gelegen voordat we de boot weer in ziocht kregen en de kou sloeg toe. Klappertandend ging Jeroen aan boord. Snel alles uitgetrokken, handdoek er omheen, water drinken en kokos eten en op temperatuur komen. Het zonnetje was er nog steeds niet.
Om 16:30pm liep Jeroen terug naar de kamer, maar die was leeg. De familie zal wel aan de drank en snack zitten en ging hij ook maar die kant op. En dat was zo. Fleur was iets opgeknapt en er zat weer wat leven in. In Roos zit leven genoeg, want die loopt overal naar toe en roept "hello", "bye, bye" en tegenwoordig ook "No ploblem"(nee, geen typefout).
Daarna weer wat gezwommen in het zwembad en daarna douchen, aankleden en eten. Wat een leven.