Dag 22(7-1-12)

Het is 8:00am. Jeroen is al wakker en gaat eruit. Even later wordt ook de rest wakker. Het lijkt erop dat we eens een keer redelijk op tijd voor het ontbijt kunnen zijn. We pakken de Riksja en inderdaad tegen 10:00am zijn we 'al' bij Tomy. De kinderen worden overgenomen door Lydia en Lybia. Wij hebben er geen omkijken meer naar.
De gehele dag staat in het teken van de church-celebration. Iets met San Sebastian en waar je niet om heen kunt. We hadden daar gisteren in Josperum ook al een voorproefje van gehad.
Tomy en Lissy hadden weer een prima ontbijt gemaakt. Die twee zijn echt keukensterren. Lilly heeft ze al de tip gegeven om een restaurant te beginnen.
Tegen de middag kwam Lelama langs. Die zou blijven tot na het eten bij Wilson en daarna ging ze naar Mary om daar wat bij te kletsen. Ondertussen meldde zich een neef van Tomy die bij de lunch aanschoof. Ook appan en amman zouden komen, maar amman voelde zich niet goed. De medicijnen die ze voorgeschreven had gekregen vielen toch niet lekker, waardoor dit kwam. De pijn van haar been werd echter wel minder. De neef wilde ze toch wel zien en daarop heeft jeroen de neef met de scooter naar Appan weggebracht. Lelama wilde ook nog even bij Amman kijken en Jeroen herhaalde het kunstje. Daarvan teruggekomen vroeg Jeroen of Lil ook niet achterop wilde. Na een lichte twijfel is ze toch opgestapt en hebben ze samen de buurt op een andere manier verkend. Onderweg zijn ze gestopt bij een stoffenwinkel om voor appan en amman een stuk stof voor kleding te kopen. Wel puur katoen, want polyester vinden ze maar niets.
Bij terugkomst zat inmiddels ook de familie van Lissy binnen. Het was immers thee-tijd en weer een mooi moment om te praten en te eten.
Het moment van de kerk kwam dichterbij. Eigebnlijk start de mis om 5:00pm maar dat is toch wat vroeg. Met name omdat de finale van het feest een geweldig vuurwerk zou zijn dat tegen 8:00pm zou beginnen kwamen we een beetje in de knoop met de afspraak met Mini en Wilson. Lelama zou dat wel even regelen en we hadden 'permissie' om het vuurwerk af te wachten en daarna naar Wilson te gaan om dan te eten.
We gingen ons allemaal wassen en deden ons beste setje kleren aan voor de kerk en tegen 7:00pm stonden we bij de kerk. We bleven dit keer buiten staan. Binnen was geen plek meer, en zo hadden de kinderen ook de ruimte om te lopen en te spelen met ballonen en toeters. Buiten stonden drie heilige beelden(Jesus, Maria en San Sebastian) die straks in de optocht gedragen gingen worden. Tijdens de dienst meldde iedereen zich daar voor een kruisje en het geven van een donatie. De dienst was afgelopen en langzaam bewoog de menigte zich naar de uitgang van het terrein om met een hele hoop gekleurde parasols en traditionele drummers te gaan lopen. Dit is de zogenaamde rally. Eerst gaan de vrouwen in twee rijen op pad en daarna volgen de mannen. Als laatste gaan de 'heiligen' en de priesters in de optocht.
Jeroen is Lilly en de kinderen dus al snel uit het oog verloren en loopt met Tomy op. Nog geen 200 meter op weg begint het eerste vuurwerk. Het zijn met name knallen die we horen. En niet zo'n beetje, maar echte hele harde knallen. Het gaat maar door, zelfs als we er ter plekke zijn is de luchtdruk die we voelen enorm. We houden de handen echt voor de oren. Afijn we lopen, slenteren, lekker door en komen langs allemaal mooi versierde huizen. Ieder huis heeft ook weer een mini-altaartje voor zijn huis staan. Er zijn zelfs huizen die hun hele muur vol hebben staan met kaarsjes. Echt een heel mooi gezicht. En het heeft ook wel wat. Met z'n allen in een stoet, geen gepraat, alleen het ritmisch gedrum van de tradtionele drummers.
Bijna zijn we bij de kerk en daar komen Lilly, Fleur en Roos en de rest van de dames aangerend. Het was nu toch wel erg laat geworden. Inmiddels was het 8:30pm en het afsluitende vuurwerk was nog niet begonnen. Daarvoor moesten weer eerst de heiligen binnen zijn. We hadden natuurlijk nog een ander programma. Toch wilde Fleur het vuurwerk zien en hebben we dat toch maar afgewacht. Tegen 9:00pm begon het. Hebben we het gehad over het knalvuurwerk, nou deze waren nog harder. En dan niet 4, 5,6, nee wel een 40 keer. Daarna volgde nog zo'n 80 snel opvolgende knallen. Inmiddels hing Fleur bij Jeroen in zijn nek en begon het toch wel welletjeste vinden. Roos was al nergens meer te bekennen. Die was na de eerste knal al weg(met Lil). Maar ook aan het geknal kwam een einde en begon het siervuurwerk. Dat was een geweldig gezicht. De gehele gemeenschap stond zich aan het schouwspel te vergapen. Uiteindelijk liep er een man met bengaals vuurwerk voorbiij ten teken dat het voorbij was.
Inmiddels was het 9:30pm en stond er een wat verhitte Wilson bij het huis van Tomy. et duurde wel erg lang en thuis zat iedereen op ons te wachten. We zijn toen maar snel ingestapt en hebben onze excuses aangeboden. Bij Wilson aangekomen stond het hele huis vol met mensen. Als we zeggen dat er minimaal 35 mensen(volwassenen en kinderen) waren zijn we nog te voorzichtig. Overal stonden mensen die ons wilden zien, handje geven en die allemaal nog moesten eten. We mochten aan tafel en we hebben gauw wat gegeten. Immers voor de kinderen was het ook een hele lange dag geworden. Daarna weer wat vuurwerk afgestoken door Eldin en Fleur nog een sterretje vastgehouden. Wilson heeft ons uiteindelijk naar het hotel gebracht.
Bij het hotel aangekomen bleek de was ook klaar te zijn. We hebben snel de kinderen in bed gelegd en daarna moesten we nog de spullen gaan pakken. Zondag moesten we weer uitchecken bij het hotel omdat we naar de Maledieven gaan. Nadat dit gebeurt was lagen we tegen 0:30am er in.